
Voor dit mooie "familieportret" kreeg ik drie prachtige vrouwen op bezoek.
Omdat ik graag nieuwe dingen leer ben ik lid van verschillende communities. Een van mijn favorieten is de ZOOM Academy. Ergens vorig jaar was er een tutorial met Tom Reuvers over irisfotografie. Tom is een ware kunstenaar in het begrijpelijk uitleggen van ingewikkelde dingen dus ik vol goede moed de tutorial gevolgd. Ik word graag uitgedaagd en geprikkeld en dat werd ik hier zeker.

Stoere ogen.
Een irisfoto laten maken is een dure aangelegenheid. Voor een foto van 1 oog inclusief basisbewerking en afdruk ben je al snel 140 euro kwijt. Hoe komt dat? Fotograferen is nu eenmaal duur. Ten eerste doordat je goede apparatuur nodig hebt zoals een camera met hoge resolutie, een speciale macrolens en een (ring)flitser. Daarnaast heb je een goed bewerkingsprogramma nodig en een programma wat AI-bewerkingen kan uitvoeren (en ook kennis van deze programma’s). Ten tweede heb je een ruimte nodig waar de foto gemaakt kan worden en ten derde…Veel tijd voor de nabewerking. Alles bij elkaar ben je toch wel een uur of 4 met 1 oog bezig waarbij je ook je artistieke talenten moet inzetten en soms ontbreekt de inspiratie.
Dit alles rechtvaardigt natuurlijk absoluut de prijs. De mensen die zich hierin gespecialiseerd hebben gebruiken soms ook een speciale infraroodcamera en zijn vaak ware Photoshopkunstenaars die iets moois voor aan de muur maken.


Een beetje dichterlijke vrijheid bij het monteren van de foto's.....
Enfin maar zo ver ga ik niet komen. Ik ben al lang blij dat ik mijn kleine irisproject heb volbracht en er veel van heb geleerd. Sinds vorig jaar heb ik enkele keren een oproep geplaatst voor “oefenmateriaal”. Hierop kwamen aardig wat aanmeldingen waarvoor uiteraard mijn hartelijke dank. Bij deze wil ik, bij wijze van vervolg op mijn oproep, een verslag uitbrengen van mijn bevindingen.
Elke keer vond ik het enorm spannend maar de meeste foto’s zijn goed gelukt. Bij één model heb ik het, eerlijk is eerlijk, zelf verkloot met de reflectie. Er was één model met erg waterige ogen waardoor er geen structuur meer te zien was. Er had zich ook een gezin opgegeven met drie kleine kinderen maar toen ik doorkreeg hoe moeilijk het voor volwassenen al was heb ik die mensen afgebeld. Dat durfde ik niet riskeren. Je schept toch verwachtingen.
Voor de mensen waarbij het niet gelukt is en voor het gezin geldt dat ik het na de zomer graag nog eens wil proberen dus laat jullie maar horen.
Van alle anderen die het graag eens willen proberen verwacht ik wel enige voorbereiding. Oefen met het openen van de ogen (wimperharen uit beeld) en recht vooruit kijken in de spiegel. (Voor nieuwe aanmeldingen geldt wel dat ik een vaste kleine vergoeding vraag voor een geslaagde poging.)
Op het gebied van bewerken is er altijd wat te leren en veel is mogelijk. Mooi, lief, eng, kunstig enz...
Wat ik elke keer wel probeer uit te leggen…De foto zal er anders uitzien dan het oog dat jij zelf in de spiegel ziet. Dat komt door de belichting en door de bewerking. Het is immers mooier om uiteindelijk een afbeelding te krijgen waar veel structuur in te zien is en veel kleur. Hierdoor wordt het totaalplaatje dieper en vaak donkerder.
Ik ben niet ontevreden en ik hoop de modellen ook niet. Na de zomer ben ik weer gedeeltelijk beschikbaar voor "oogjes".
Jullie weten me te vinden!
Reactie plaatsen
Reacties
Fascinerend Gina!
En zéker de nabewerking; je kunt zoveel kanten op begrijp ik; hoop dat je "klantjes" het net zo mooi vinden als ik!👌
We zijn er alledrie ontzettend blij mee. Prachtig resultaat!